Daar ben ik dan!

Namaste, Uiteindelijk aangekomen op Kathmandu met een vertraging van 4 uur. Op de kaart zagen we kathmandu liggen en toen vlogen we toch maar door naar Kolkata (India), er was iets niet goed met de benzine. Toen we aan kwamen op het vliegveld in Kathmandu hebben we als eerst iedereen ontmoet van de hele groep. Ook moest er natuurlijk een visum aangevraagd worden op dat moment. Van te voren in Nederland moesten we een formulier invullen, die we in Nepal dan moesten inleveren. Dit ging eigenlijk best wel makkelijk, je zei hoeveel dagen en daarvoor moest je dan betalen in dollars. Toen we buiten aankwamen stond er iemand met een bordje van de Maya stichting. Toen we in de buurt liepen van deze meneer werden eigenlijk vrijwel meteen al onze koffers uit handen gehaald en naar de auto gedragen. De reis door Kathmandu was heel indrukwekkend. Zoveel bijzonders dingen zien en ook gevoelt en geroken. Dit was gewoon niet te beschrijven. De eerste nacht sliepen we in een soort van groot appartement, dit was heel erg fijn eventjes een bed en een lekkere douche. Daarna gingen we met een bus naar Pokhara, deze reis ging grotendeels langs de bergen en duurde ongeveer 6 uur met drie stops. Bij die stops heb ik voor het eerst mijn eerste Samoa's op, die waren heel erg lekker! Ook hadden we van René (begeleider) nog fruit gekregen en dat was ook erg lekker. Aangekomen in Pokhara zaten we in een heel erg fijn hotel met goede kamers, warm water, zit toilet & aardige mensen! Hier hebben we in totaal 4 dagen gezeten. In deze vier dagen zijn we naar de stad geweest, uit eten, taalles gekregen & gewoon gezellig uit gaan met de hele groep! Aan al dat uitgaan komt natuurlijk een eind als we naar ons gastgezin moesten. Aangekomen bij het gastgezin werden we heel hartelijk ontvangen maar moesten ook gelijk weer door naar onze stage plek. Hier werden we ook heel hartelijk ontvangen met natuurlijk een heerlijk kopje thee. We hebben hier gewoon deze dag rondgekeken en voor de rest niks bijzonders. Omdat je binnen een dag zoveel indrukken krijgt hebben we gewoon een dagje rond gekeken en meegelopen om het een beetje te verkennen. De tweede dat kregen we een heel ritueel zoals ze dat in Nepal doen. We kregen een mooi stukje bloemen en de welbekende rode streep op ons hoofd. Mijn excuses dat deze blog iets langer duurde maar dat gaat lastig als je in een dorp zit waar geen WiFi is.. Morgen mag ik mee op excursie naar een stupa, heel erg veel zin in. Nu vragen jullie je misschien af, mis ik Nederland? Het land zelf mis ik niet maar de belangrijkste personen om me heen mis ik wel ontzettend erg. Ik kijk er naar uit om iedereen weer te zien! Tot de volgende keer! Liefs, Myrthe