Doei Amma

Namaste allemaal,

Dan zijn we alweer aangekomen bij mijn laatste echte stage dagen op school. Deze week heb ik namelijk alleen op maandag en dinsdag nog stage gehad. Op donderdag beginnen namelijk de examens, de kleuters hebben dan ook examens. Maandag was een normale stage dag en heb weer de dagelijkse activiteiten gedaan. Op dinsdag was het een beetje speciaal omdat we met de hele kleuterschool gingen dansen. Naomi en ik hadden wat liedjes in het Engels met een dansje daarbij. Deze liedjes hebben we met ongeveer 90 kinderen staan dansen, was ontzettend leuk om te doen! Tijdens de examen week hebben wij een projectweek waarin we zelf iets mogen bedenken of er wordt ons iets toegewezen. Naomi en ik hebben gekozen om een activiteiten map te gaan maken. Op school is er een soort van speelzaal waarin een kast staat. In deze kast staan verschillende materialen alleen de docenten weten niet zo goed wat ze er mee aan moeten. Daarom zijn Naomi en ik op woensdag begonnen met het maken van een activiteiten map. Op woensdag zijn we eerst begonnen met het maken van een inventarisatie lijst, zodat we een overzicht hebben welke materialen er aanwezig zijn. Natuurlijk konden we het niet laten om de boel dan ook meteen op te ruimen en op een goede plek te zetten. Op woensdag zijn we met de bus naar lake side gegaan om daar activiteiten te bedenken en uit te werken in het Engels. Op donderdag hadden we eigenlijk bijna alles al wel af en hebben we het uitgeprint! Op vrijdag zijn we met een taxi naar Lake side gegaan. We hebben alles bij Amma meegenomen omdat we daar niet meer terug zouden komen. We hebben Amma gelukkig nog een knuffel kunnen geven om haar te bedanken voor alles. Haar dal bhat werd in de loop van de tijd steeds beter, ze was bezorgt om ons en we konden hard met haar lachen. Het is wel een gek idee dat je 10 weken bij iemand in huis hebt gezeten, maar dat je daar vanaf nu nooit meer terug komt. Het voelde toch een beetje al thuis. Daar stonden we dan, op de stoep bij amma met twee koffers, twee backpacken, een rugzak en 8 kleine tasjes met van alles erin. Toen de taxi eraan kwam hadden we eigenlijk gehoopt dat de koffers op het dak zouden kunnen, maar helaas. Daar zaten we dan, een taxi vol spullen, Erin bij Naomi op schoot en ik had de plek voorin geclaimd. Uiteindelijk zijn we aangekomen bij het hotel.

Zoals je leest is het niet echt een spannende week maar wel een productieve week. Om het een beetje interessant te houden wil ik nog wat vertellen over de cultuur hier in Nepal.

Cultuur in Nepal:

Nepal is een bijzonder maar ontzettend mooi land. Van wat ik heb gezien vind ik het een ontzettend fijn land. De mensen zijn ontzettend aardig en behulpzaam. Zelfs vreemde mensen in de bus gaan een gesprek met je aan over waar je vandaan komt, voor hoe lang je blijft en wat je komt doen. De mensen zijn oprecht geïnteresseerd in je. De Nepalese tijd is ook wel een ding. Eigenlijk doen ze hier niet aan tijd, als je om 3 uur afspreekt zijn ze er een keer om half 4. Je schoenen uittrekken is ook iets van de cultuur in Nepal. In het begin moest ik hier erg aan wennen maar nu gaat dat eigenlijk al automatisch. Je schoenen uittrekken moet bijvoorbeeld als je de kamer binnen loopt. Het Nepalese eten en drinken is ontzettend lekker maar ook heel erg veel. Ze vragen altijd of je meer wilt of schenken het drinken gewoon bij zonder dat je het zelf in de gaten hebt. Het eten is hier over het algemeen best wel pittig. In het begin van mijn stage hielden ze daar rekening mee maar hoe vaker en pittiger je het eet, hoe meer je eraan went. Wat mij ook op is gevallen, is dat de Nepalese mensen in het verkeer agressief over kunnen komen terwijl dat helemaal niet zo is. Er wordt heel erg veel getoeterd maar daar bedoelen ze mee dat ze eraan komen of dat ze je gaan inhalen. Nepalese worden overigens niet boos in het openbaar, in hun cultuur betekend dat een teken van onmacht. Misschien nog wel het belangrijkste uit dit hele land, is de koe. De koe is hier een heilig dier. Ze lopen ook overal los op straat en op de grote wegen. Dan heb je ook nog het rochelen en het spugen. Na zoveel weken in Nepal, ben ik daar nog steeds niet aangewend. Ik kan ook nog steeds niet begrijpen waar al die Nepalese dat slijm vandaan toveren. Als laatste vond ik het ook opvallend dat alles zo goedkoop is in Nepal. Zoals een hotelovernachting voor twee personen is 700 (ongeveer 6,50) roepies. Maar het kromme is dat je dan voor een bier weer 450 roepies moet betalen, ditzelfde geldt voor chocolade. Dit waren een paar opvallende dingen uit de Nepalese cultuur.

Ik hoop dat je het weer leuk vond om te lezen. Tot de volgende keer!

Liefs,

Myrthe