Terugkomst

18 mei 2017 - Zetten, Nederland

Goedenavond allemaal,

Hier ben ik met mijn laatste blog, hiermee wil ik graag mijn reis naar Nepal afsluiten. Ik krijg heel veel vragen; hoe was het? Uuhh jaa, waar moet ik beginnen met vertellen, wat wil je weten? Ik heb het ontzettend gaaf gehad. Een reis waar ik in het begin onzeker mee begon, vond ik uiteindelijk een ervaring van mijn leven. Ik heb zoveel geleerd over de mensen, de cultuur, het onderwijs, het eten en ik denk nog wel het belangrijkste, mijzelf. Het is heel raar dat je in een land als Nepal ineens achter allemaal dingen komt van jezelf die je helemaal nog niet wist. Hoe je je karakter toch een klein stukje kunt veranderen, door een hele andere denkwijze aan te nemen. Ik ben erachter gekomen, dat ik veel meer kan dat ik zelf denk. Nepal heeft mij zoveel verschillende dingen meegegeven, zelfvertrouwen, zelfstandigheid, moedig zijn, geen angsten meer hebben, in alles een avontuur zien, situaties positiever bekijken en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik heb zoveel mooie plekken mogen zien en leuke momenten mogen beleven. Ik weet alleen dat er nog zoveel meer mooie plekken zijn in Nepal, dat ik nog steeds met het idee in mijn hoofd zit om ooit een keer terug te keren naar dit mooie land. 

Ik had veel moeite met terug komen in Nederland. Mijn aankomst op Schiphol was heel leuk, Ineke die daar stond te wachten om me even heerlijk te knuffelen, dat voelde als thuis komen. Daarna kwam Jos aanrijden met de camper met daarin champagne en krentenbollen met kaas! We reden op de snelweg en toen begon de 'cultuurshock' al. Het was zo stil, zo rustig en zo gestructureerd. Thuis aangekomen vond ik het heel fijn om weer thuis te zijn, mijn eigen plekje weer terug. Het weekje dat ik nog vakantie heb gehad ben ik eigenlijk vrij snel al begonnen met werken en heb ik afgesproken met vriendinnen. Na deze week kwam nog het ergste, school. Ik had in die week zoveel op mij afgekregen aan voor mij op dat moment nieuwe indrukken, dat ik school toch echt even zwaar vond. Ik had het gevoel dat iedereen aan me trok, iedereen wilde iets van me en ik moest weer in het gareel, verschrikkelijk. Na nu ongeveer een maandje weer thuis te zijn, valt alles vanzelf weer op z'n plek. Het ritme komt er steeds meer in. Met school komt het ook wel goed, nog even een paar weekjes hard werken en dan genieten van mijn zomervakantie!

Ik denk nog vaak terug aan Nepal, ik mis het. 

Iedereen bedankt voor het lezen van mijn blog! Ik hou deze mooie verhalen nog wel staan, voor mijzelf maar ook misschien wel voor de volgende reis die ik ga maken. 

Liefs,

Myrthe

4 Reacties

  1. Laura:
    18 mei 2017
    Klinkt als een geweldige ervaring Myrthe. Daar kun je, je hele leven mooi op terug kijken.
    Ik heb met veel plezier je mooie verhalen gelezen. Succes met alles en kom nog een keertje langs. Liefs Laura.
  2. Arnold:
    18 mei 2017
    Fijn dat je zo'n geweldige ervaring hebt opgedaan. En bedankt voor het delen, zodat we ook een beetje konden meereizen. Groetjes van Arnold en Liesbeth.
  3. Monique:
    19 mei 2017
    Mooi, deze terugkoppeling. Mooi hoe het voor jou zelf ook een waardevolle reis is geweest. En dat het moeilijk is weer hier in Nederland, tja dat kan ik me enigszins voorstellen. Myrthe, bedankt voor je mooie verhalen, succes met de laatste loodjes van school en wie weet tot gauw!
  4. Christa:
    20 mei 2017
    Lieve Myrthe, mooie verhalen heb je geschreven en fijn dat je O hebt genoten. Ik heb altijd al geweten dat je een bijzonder kind bent en dat je veel in je mars hebt dus kijk ik niet op van alle levenservaring die je hebt opgedaan. Trots dat ben ik vooral op mijn bonus dochter want ja je bent in ons leven gekomen en dat zal nooit meer veranderen. Liefs van henkie penkie en christa big hug